ಕನಸೆಂಬೋ ಉಪಮೆಯನೇರಿ..

ಕನಸೊಂದು ಓಡಿ ಬಂದು ಕೇಕೆ ಹಾಕಿತು
ಹಲ್ಲು ಕಿಸಿದು
ತುಟಿ ಹರಿಯುವಂತೆ.
ಕಣ್ಣು ಕಾಸಗಲವಿತ್ತು:
ಪುಟ್ನಂಜನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯಂತೆ:
ನನಗೂ ಆಸೆ ಊರಗಲವಿತ್ತು:
ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನದ ಕಿಚ್ಚನಂತೆ..!

ಕೇಕೆ ಹಾಕಿದ ಕನಸಿಗೆ
ಮೂಗೊಂಚೂರು ಉದ್ದವಿತ್ತು:
ಶೂರ್ಪನಖಿಯಂತೆ.
ಕಣ್ಣೊಂಚೂರು ಚಿಕ್ಕದಿತ್ತು
ರಾಮಯ್ಯ ಕಾಲೇಜಿನ ನಾರ್ತಿ ಚಿಂಗಿಯಂತೆ..!

ಆದರೂ ಸುಮ್ಮನೇ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ನಾನು.
ಅದರ ಕೇಕೆಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಯಾದೆ..
ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕೆ:
ರೇಪಿಗೆ ಮುನ್ನದ ವಜ್ರಮುನಿಯಂತೆ..!
ಕನಸಿನ ಕೆನ್ನೆ ಹಿಂಡಿದೆ:
ಪಾಂಡ್ಸ್ ಬೇಬಿಯ ಮಮ್ಮಿಯಂತೆ.. :)

ಕೆನ್ನೆ ಹಿಂಡಿದ ನೋವಾ?
ಖುಷಿಯಾ?
ತಿಳಿಯದು.
ಕನಸಿನ ಕೇಕೆ ಥಟ್ಟನೆ ನಿಂತಿತು:
ಸುಪ್ರೀಂ ಸ್ಟೇ ನಂತರದ ಕಾವೇರಿಯಂತೆ.
ಒಮ್ಮೆಗೇ ಮೈಯ್ಯೊಳಗೆ ಹೊಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟಿತು:
"ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರ"ದ ಶ್ರೀರಾಮನಂತೆ.

ಈಗದು ನನ್ನ ನಿದ್ದೆ ಕಸಿದಿದೆ,
ಕೂತಲ್ಲಿ ಕೂರಲು ಬಿಡದು,
ಅವಕಾಶಗಳು ಕಣ್ಣೆದುರಲ್ಲೇ ಆಡುತ್ತಿವೆ:
ಟಿಕ್ಲಿಯಿಟ್ಟು ತಿರುಗುವ ಪುಟ್ಟಿಯರಂತೆ..
ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ..
ದೂರದ ಗುಡಿಸಿಲಲ್ಲೊಂದು ಹಾಡು
"ಏಕೆ ಕನಸು ಕಾಣುವೆ.. ನಿಧಾನಿಸು ನಿಧಾನಿಸು.."
". . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ."
ಮಂಕಾಗಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ:
ಕನಸಿನ ಕೇಕೆ ಕೇಳುವ ಮೊದಲಿದ್ದ ನನ್ನಂತೆ....