ಕತ್ತಲೆಗೊಂದು ಧಿಕ್ಕಾರದೊಂದಿಗೆ..

ಇರುಳಿನ ಬಿಗಿದಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ
ಹರಿದ ರವಿಕೆಯೊಳಗಿಂದ
ಥಟ್ಟನೆ ಗೋಚರಿಸಿತವಳೆದೆ
ಮರಿನಾಯಿಯಕ್ಷಿಯೊಳಗೆ
ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ಹಸಿದ ಮರಿನಾಯಿಗೆ..

ತನ್ನಮ್ಮನ ಆರ್ಮೊಲೆತೊಟ್ಟುಗಳೂ
ಬರಿದಾಗಿ ಹಪ್ಪಳವಾಗಿವೆ..
ಕ್ಷೀರಸಾಗರ ಕಡೆವ ದೇವತೆಗಳೊಂದು
ಲೋಟವಾದರೂ ಅಮ್ಮನೆದೆಗಿಟ್ಟು
ತುಳುಕಿಸಲಾರರೇ??
ಎಂದತ್ತುಕೊಂಡು ಮರಿನಾಯಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿತ್ತು
ಆ ಹಸಿದ ಮರಿನಾಯಿ..

ತುಂಬಿದೆದೆ ಕಂಡೊಡನೆ
ಮುರಿದೊಂದು ಕಾಲನೆಳೆಯುತ್ತಾ ಓಡಿ
ಹರಿದ ರವಿಕೆಯ ಜಾಗಕ್ಕಗಲಿಸಿತು ಬಾಯಿ.
ಬಿಳಿಹಾಲ ಬದಲು
ಹನಿರಕ್ತವಂಟಿತದರ ತುಟಿಗೆ..
ಆರ್ಮೊಲೆತೊಟ್ಟುಗಳ ನಾಯಿಯ ಮರಿಗೇನು ತಿಳಿದೀತು
ಆರ್ಮಂದಿ ಕಾಮುಕರ ಅಟ್ಟಹಾಸ..??

ಹನ್ನೆರಡು ಹಸಿದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೂ
ಅವಳದೇ ಬಿಂಬಗಳು..
ಆದರೆ ದೇವರು ನಿರಾಕಾರ.
ಅವಳ ಗೋಳ ಕೇಳಲು
ಕಿವಿಯಿಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ..
ಕೊನೆಗೆ..
ನಡುಮುರಿದ ಆ ಭಗ್ನಬಾಲಿಕೆಯನ್ನೊಂದು 
ತಿಪ್ಪೆಗೆಸೆದವು ವಾಂಛೆ ತೀರಿದ ಹಂದಿಗಳು..

ಹರಿದ ರವಿಕೆಯ ತುದಿ
ಗಾಳಿಗಲ್ಲಾಡಿತ್ತು..
ಮರಿನಾಯಿಯ ಪಕ್ಕ ಒರಗಿದ್ದ
ಮರಿನಾಯಿಗೆ ಹಸಿವು ಕಾಡಿತ್ತು..
ಓಡಿದ್ದ ಮರಿನಾಯಿಗೊಂದು ಕಾಲು ಕುಂಟು,
ಮಲಗಿದ್ದ ಆಕೆಗೆ ಮಾನ ಕುಂಟು.
ಹಸಿದು ಸಾಯುವ ಭಯ ಮರಿನಾಯಿಗಿತ್ತಾ??
ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ಆದರೆ..
ಇರುಳು ತನ್ನಪುಗೆಯ ಸಡಿಲಿಸಿದ ಕೂಡಲೇ
ಕಂಡಿದ್ದು,ಕೇಳಿದ್ದು ಒಂದೇ ಶಬ್ಧ..
"ನಿರ್ಭಯಾ..".