ಇದರೆದುರ್ಯಾವ ಮಾತು..!?

ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡು ವರ್ಷಕ್ಕೇ
ನೆನಪುಗಳ ಮೆಲುಕು ಮೆಲ್ಲುವ
ಮನಸಿನ ಚಟಕ್ಕೆ..
ಸಂಭ್ರಮಿಸಲೋ? ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಕೂರಲೋ?

ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಇಷ್ಟು ಪರ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ದಾದರೂ ಏನು?
ಮೈ ನೆಂದಿದ್ದು,ಬೆವರಿದ್ದು,
ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗದಿರಲು ಭಗೀರಥ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದು..
ಕಂತ್ರಿ ನಾಯಿ ಸಾಕಿದ್ದು..
ಮತ್ತು ಮೀಸೆ ಮೂಡುವ ಮುನ್ನವೇ ಪೆನ್ನಿನಲ್ಲಿ ಚಿಗುರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು..!

ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಠುಸ್ಸೆಂದ ಪಟಾಕಿ
ಕಾಲ ಬಳಿ ಢಂ ಎಂದಿತ್ತು..!
ಅವತ್ತು ಅಪ್ಪ ಕೊಟ್ಟ ಹೊಡೆತ ಕೊನೆಯದೆಂದು
ಮೊದಲೇ ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ..
ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಟ ಮಾಡಿ ಪಾಯಸ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ..!!

ಒಡೆದ ಕಾಲಿಗೆ ಮುಲಾಮು ಮೆತ್ತಿದ್ದೆ,
ಗಡ್ಡ ಬಂದಾಗೆ ಕೇಕೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ..!
ಮರುದಿನದ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ತಲೆಯಲ್ಲೊಂದು
ಬೆಳ್ಳಿಕೇಶ ಕೋರೈಸಿದಾಗ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಸುರಿಸಿದ್ದೆ..!
ವಂಶಪಾರಂಪರ್ಯವೋ,ಸೋಪಿನ ಕೆಮಿಕಲ್ಲೋ..ಏನಾದರೂ
ಆಗ ನಂಗಿನ್ನೂ ಹದಿನೈದು..
ಮೇಲಾಗಿ
ಎದುರುಮನೆ ಜೀಜಿಂಬೆ, ಹುಡುಗಿಯಾಗಿ ಎದುರು ಕಾಣೋ ವಯಸ್ಸು..!!

ಅಲ್ಲಿಂದಿಲ್ಲಿಗೆ ಬದುಕು
ಸೂರ್ಯನ ಏಳು ಕುದುರೆಗಳ ಓಟ..
ಏಳು ವಸಂತಗಳ ಆಟ,ತಾಕಲಾಟ,ಪೀಕಲಾಟ,ದೊಂಬರಾಟ..
ಗೊಬ್ಬರ ಒಂದು ಬಿಟ್ಟು
ಸುಖ,ನೋವು,ಮಳೆ,ಉಲ್ಲಾಸ,
ಹುಡುಗಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಗಾಯ..
ಅಷ್ಟನ್ನೂ ಹಸಿ ಹಸಿಯಾಗಿ ತಿಂದು ಕೂತಿದೆ ಮನಸು..

ಮತ್ತದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ..

ಸಂಭ್ರಮಿಸಲೋ? ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಕೂರಲೋ?